CHRZEŚCIJAŃSKA PSYCHOTERAPIA ZORIENTOWANA NA WARTOŚCI

Jan z Damaszku definiuje „namiętność” w znaczeniu cierpienia psychicznego i fizycznego (podniecenia), a także silnego pobudzenia uczuć. Przy nieopanowaniu tych namiętności w człowieku rozwija się nawyk (umiejętność) grzechu, uzależnienie od niego i chęć podążania złą ścieżką.

Siedem namiętności to lista siedmiu głównych wad, które w zachodniej tradycji chrześcijańskiej są postrzegane jako przeszkody w duchowym rozwoju.

Lista ta została opracowana w średniowiecznej Europie i obejmuje:

Pycha to przecenianie własnej wartości i niedocenianie innych. Jest najpoważniejszą ze wszystkich namiętności, gdyż jest źródłem innych grzechów. Osoba dumna uważa się za lepszą od innych i zaniedbuje ich potrzeby. Pycha może prowadzić do grzechów takich jak: zazdrość, złość, chciwość i obłuda.
Zazdrość to pragnienie tego, co ma druga osoba. Osoba zazdrosna odczuwa złość i frustrację, gdy widzi, że inna osoba ma coś, czego on sam nie ma. Zazdrość może prowadzić do grzechów takich jak: złośliwość, oszczerstwo i czary.
Gniew to intensywna złość lub irytacja. Zły człowiek może być okrutny i destrukcyjny. Gniew może prowadzić do takich grzechów jak: przemoc, morderstwo i samobójstwo.
Pożądanie to nadmierne pragnienie dóbr materialnych lub przyjemności cielesnych. Chciwy człowiek szuka tego, co nie jest jego własnością. Pożądanie może prowadzić do takich grzechów jak: kradzież, rozpusta i cudzołóstwo.
Obżarstwo to nadmierne spożywanie jedzenia i napojów. Żarłok nie panuje nad swoim apetytem. Obżarstwo może prowadzić do takich konsekwencji jak: otyłość, choroby i śmierć.
Lipota to kult ciała, nadmierna miłość do swojego ciała, jego piękna. Osoba, którą dotknęła lipota, uważa się za piękniejszą, bardziej wartościową i zaniedbuje innych ludzi. Lipota może prowadzić do takich grzechów jak: pycha, próżność i rozpusta.
Lenistwo to niechęć do pracy lub podejmowania wysiłku. Osoba leniwa unika jakiejkolwiek pracy, nawet jeśli jest ona konieczna. Lenistwo może prowadzić do takich grzechów jak: nieostrożność, nieodpowiedzialność i plotki.

Namiętności te są postrzegane jako konsekwencje upadku człowieka w grzech. Są postrzegane jako źródło wielu innych problemów, takich jak konflikty, przemoc, choroby, a nawet śmierć. Namiętności są wypaczeniem naturalnych właściwości i potrzeb człowieka. Namiętności - niewstrzemięźliwość grzesznych pragnień i dążeń, skierowana na określony przedmiot, co wiąże się z fizyczną naturą człowieka (pożądanie ciała, pożądliwa kontemplacja). Z powodu pożądania faktycznie dochodzi do grzechu. Namiętności są glebą, z której wyrastają grzeszne czyny.

Św. Jan Kasjan Rzymianin podaje, że namiętności dzielą się na duchowe, czyli wynikają ze skłonności umysłowych, np. złości, smutku, dumy itp. i odżywiają duszę. Są również namiętności cielesne, zmysłowe - pochodzą z ciała i odżywiają ciało. Ale ponieważ człowiek jest duszą i ciałem, namiętności niszczą zarówno duszę, jak i ciało. Zaznacza, że pierwszych sześć namiętności niejako wypływa z siebie i „nadmiar poprzedniego rodzi następny”.

Na przykład nadmierne obżarstwo prowadzi do rozwiązłej namiętności. Od rozpusty - miłość do srebra, od miłości do srebra - gniew, od gniewu - smutek, od smutku - złość. A każdy z nich jest traktowany poprzez wydalenie poprzedniego. Na przykład, aby pokonać żądzę marnotrawną, musisz obezwładnić obżarstwo. Aby przezwyciężyć smutek, należy stłumić złość itp. Wyróżnia się próżność i duma. Ale są one również ze sobą powiązane. Próżność rodzi pychę, a dumę należy zwalczać, pokonując próżność.

Ojcowie Święci twierdzą, że niektóre namiętności pojawiają się w ciele, ale wszystkie mają swój początek w duszy, pochodzą z serca człowieka, jak mówi Ewangelia: „Lecz to, co z ust wychodzi, pochodzi z serca, i to czyni człowieka nieczystym. Z serca bowiem pochodzą złe myśli, zabójstwa, cudzołóstwa, czyny nierządne, kradzieże, fałszywe świadectwa, przekleństwa.» (Mt 15, 18-19.) Żądze rodzą się w sercu. Najgorsze jest to, że namiętności nie znikają wraz ze śmiercią ciała. A ciało jako narzędzie, za pomocą którego człowiek najczęściej popełnia grzech, umiera, znika. A niemożność zaspokojenia swoich namiętności będzie tym, co będzie dręczyć i palić człowieka po śmierci.

Oprócz słowa „namiętność”, istnieje słowo do niego podobne – „pożądanie”. Oznacza wewnętrzne duchowe skierowanie naszej woli na dobro.

Namiętności....